MAMO, TATO POBAW SIĘ ZE MNĄ!
GIMNASTYKA BUZII JĘZYKA:
- parsknięcie (naśladowanie konia) – wykonuj je przy zamkniętych wargach i lekko zaciśniętych zębach. To najlepszy rozluźniający aparat mowy przerywnik, więc parsknij sobie po każdej serii ćwiczeń;
- kilka razy szeroko otwórz i zamknij usta, układając je w pozycji poszczególnych samogłosek (najlepiej w kolejności „a”, „o”, „u”, „e”, „i”, „y”.Na razie rób to bezdźwięcznie. Pamiętaj o parsknięciu;
- lekko otwórz usta, dolną szczęką zataczaj w poziomie jak najrówniejsze koła10 razy w jedną i 10 w drugą stronę (powinieneś wyglądać jak krową przeżuwająca trawę).
- podobne okręgi tym razem zataczaj w pionie;
- wysuwaj szczękę na przemian daleko do przodu i do tyłu;
- zaciśnij zęby, układaj usta na przemian w szeroki uśmiech i wąziutki „dzióbek”;
- zaciśnij zęby, ustami stulonymi w dzióbek staraj się dotknąć na przemian ucha lewego i prawego.
ĆWICZENIA JĘZYKA:
- dotykamy palcem lub zimną łyżeczką podniebienia tuż za górnymi zębami, nazywając je „zaczarowanym miejscem”, „parkingiem” itp.,w którym język (krasnoludek, samochód) powinien przebywać, gdy mamy zamkniętą buzię;
- przytrzymywanie czubkiem języka przy podniebieniu rodzynek, pastylek pudrowych, cukierków halls (z wgłębieniem w środku) itp.;
- zlizywanie nutelli, mleka w proszku itp. z podniebienia przy szeroko otwartych ustach;
- język malarzem –dzieci naśladują malarza, który pędzlem maluje obrazy. Język to pędzel. Dziecko czubkiem języka naśladują malowanie różnych wzorów: kropek, kółek, linii, kwadratów, trójkątów. Za każdym razem moczą pędzel w farbie (dotykanie czubkiem języka wałka dziąsłowego, malują wzór, płuczą pędzel (oblizywanie językiem dolnych dziąseł od wewnętrznej strony);
- karuzela – dzieci lubią kręcić się w koło, twój język także. Włóż język między wargi a dziąsła i zakręć nim raz w prawą, raz w lewą stronę;
- słoń – ma długą trąbę i potrafi nią wszędzie dosięgnąć. Ciekawe czy potrafisz dosięgnąć językiem do ostatniego zęba na górze i na dole, z prawej i lewej strony;
- wahadełko – kierowanie czubka języka w kąciki ust;
- młotek – wbijamy gwoździe w ścianę. Spróbuj zamienić język w młotek i uderzaj o dziąsła tuż za górnymi zębami, naśladując wbijanie gwoździa;
- masaż podniebienia –język jest masażystą i masuje podniebienie od zębów w stronę gardła i z powrotem;
NAŚLADOWANIE RÓŻNYCH ZWIERZĄT:
- ”krokodyl” – szerokie otwieranie buzi, wysuwanie żuchwy do przodu, naśladowanie „kłapania paszczą „krowa” – naśladowanie przeżuwania trawy, „zły pies” – zagryzanie górnymi siekaczami dolnej wargi, udawanie warczenia psa „wyjący pies” – naśladowanie wycia psa do księżyca (a-u, a-u), „konik” – kląskanie czubkiem języka o wałek dziąsłowy, -„żabki” – robienie z buzi dużego balonu, naciskanie lekko paluszkami na policzki, stopniowe wypuszczanie powietrza, „króliczek” – próby utrzymywania kredki między górną wargą a nosem.
ĆWICZENIA WARG:
- chcemy pocałować mamę, ale ona jest daleko – posyłamy całuski;
- balonik – nadymanie policzków, usta ściągnięte (dla urozmaicenia bawimy się w baloniki, które „pękają” przekłute palcami); z
- męczony konik – parskanie wargami;
- kto silniejszy? – napinanie warg w pozycji rozciągniętej. Dwie osoby siedzące naprzeciw siebie trzymają ustami kartkę papieru i każdy ciągnie w swoją stronę. Uwaga – dajmy dziecku szansę wygrania zawodów;
- świnka – wysuwanie obu warg do przodu, udając ryjek świnki;
- wąsy – wysuwanie warg jak przy wymawianiu u, położenie na górnej wardze słomki lub ołówka i próby jak najdłuższego utrzymania;
- drzwi do domu – buzia to domek krasnoludka, a wargi to drzwi do domku. Pokaż jak wargi ściągnięte do przodu, otwierają się i zamykają;
- straż pożarna -wyraźne wymawianie samogłosek w parach: e -o, u-a;
ĆWICZENIA ODDECHOWE:
- dmuchanie na wiatraczki, piłeczki pingpongowe – ćwiczymy siłę wydechu;
- dmuchanie na papierowe zabawki zawieszone na nitce. Dmuchanie na różne zabawki pływające w wodzie;
- zdmuchiwanie papierków, waty z gładkiej powierzchni a następnie z powierzchni chropowatej;
- dmuchanie na paseczki papieru – zabawy z wiatrem (wicherek, wiatr, huragan – różna siła dmuchania);
- przenoszenie za pomocą słomki kawałków papieru (poprzez zasysanie) z jednego miejsca do drugiego, można przenosić różne rzeczy, które się dają podnieść np. zaschnięte listki;
- bulgotanie wodą w kubeczku przez słomkę;
- zdmuchiwanie świecy – mocnym zdmuchnięciem, lub lekkie dmuchanie, aby płomień tylko drgał;
- utrzymywanie oddechem bardzo lekkich przedmiotów w powietrzu np. bańki, piórka;
- wąchanie, potem mocne kichnięcie;
- puszczanie baniek mydlanych, nadmuchiwanie balonów, dmuchanie w grające zabawki: flet, gwizdek, harmonijka.